به گزارش تحریریه، جیسون ویلیامز تحلیلگر مسائل اقتصادی و بازارهای مالی در تحلیل شرایط در ایالات متحده آورده است: در هفته های اخیر به احتمال زیاد سخنان زیادی در مورد تورم شنیده‌اید. برخی می گویند تورم اصلا نمی آید. برخی دیگر اما بر این باورند که تورم مانند قطار باری فراری به ایالات متحده برخورد خواهد کرد.

برخی به شما می گویند که تورم چیز خوبی است، این بدان معنی است که اقتصاد در حال رشد است. برخی دیگر اما به شما می گویند تورم وحشتناک است زیرا ارزش پول شما را کم می کند.

از بین تمام استدلال هایی که به تازگی شنیده می‌شوند اما بسیاری از آنها واقعا به موضوع نپرداخته اند. به طور حتم، تورم برای افراد ثروتمند در کشورهای پیشرفته مانند ایالات متحده آمریکا نیز مضر است. این باعث می شود همه چیز هزینه بیشتری داشته باشد اما مساله این است که در کشورهای پیشرفته مردم معمولا می توانند از پس این افزایش قیمت برآیند. در مقیاس جهانی، حتی فقیر در این کشورها نیز ثروتمند است. اما وقتی وارد کشورهایی می شوید که به سختی سر خود را بالای آب نگه می دارند، کشورهایی که با توانایی خود در انتشار اوراق بدهی زندگی می کنند، فشارهای تورمی یک خطر واقعی است.

سوار بر منحنی عملکرد

کشورهای در حال توسعه فقط با انتشار اوراق بدهی و ارائه آنها به سرمایه گذاران قادر به تامین هزینه ها هستند و با رشد تورم، سرمایه گذاران تقاضای نرخ بهره بالاتری برای اوراق خریداری شده می کنند.

بنابراین باید از افزایش تورم ممانعت کرد. اگر تا به حال خانه خریداری کرده اید، می دانید که کمی تفاوت در نرخ بهره شما می تواند در مبلغی نهایی که پس خواهید داد تاثیر بگذارد و آن را افزایش دهد.

بنابراین وقتی سرمایه گذاران نرخ بالاتری را طلب می کنند، کشورهایی که این اوراق را ارائه داده اند مجبورند انگیزه های بیشتری برای خرید این اوراق بدهی به مردم ارائه دهند. سرانجام، آنها باید نرخ هایی را ارائه دهند که حتی قادر به پرداخت سود برای آنها نیستند. آنها به طور پیش فرض یا بر روی وام های با بهره بالا برای پرداخت این سودها حساب می کنند و یا اینکه قادر به جذب سرمایه گذار در اوراق  بدهی نخواهند بود زیرا کسی نرخ های پایینی را  که آنها ارائه می‌دهند را نمی خواهد.

سپس مسوولان برای حفظ و ادامه برنامه‌های اجتماعی و حتی سرپا نگاه داشتن دولت‌های خود بی پول می شوند. این فقط تاثیر تورم در سمت دولت است. باید به این موضوع نیز پرداخت که تورم چگونه می تواند زندگی شهروندانشان را خراب کند ...

آنجاست که واقعیت ها حتی بیشتر از قبل ملموس می شوند. در ایالات متحده وقتی قیمت کالاهایی مانند غذا و انرژی بالا می رود، اگر توانایی مالی خرید آن وجود نداشته باشد می توان از دولت کمک گرفت.

در بیشتر موارد حتی با افزایش قیمت ها گرچه ممکن است مردم مجبور به کاهش چند هزینه باشند اما معمولا هنوز هم می توانند وسایل مورد نیاز خود را تامین کنند. اما هنگامی که در کشوری در حال توسعه زندگی و در حال حاضر برای تهیه غذا برای خانواده خود تلاش می کنید، افزایش اندک قیمت می تواند ویرانگر باشد.

حتی در کشورهایی مانند برزیل که به نظر ما تا حدودی توسعه یافته است، تورم می تواند خسارت ناخوشایندی وارد کند. طبق گزارش رویترز، تورم در برزیل در سال گذشته 14 درصد افزایش داشت که این بیشترین افزایش تقریبا در دو دهه گذشته محسوب می شود.

این رقم اما صدمه واقعی به افرادی را که فقط در تلاشند مایحتاج مورد نیاز خود را تامین کنند، نشان داده نمی شود. مثلا برنج در سال گذشته 76 درصد افزایش یافته یا قیمت روغن سویا برای آن ها دو برابر شده است. در این مسیر برزیل تنها نبود، سال گذشته کشورهای دیگر نیز  از ترکیه گرفته تا نیجریه، تورم دو رقمی را ثبت کردند.

بر اساس داده های سازمان ملل، قیمت مواد غذایی در ماه ژانویه گذشته به بالاترین سطح 6 ساله رسید و هشت ماه متوالی به طور مداوم افزایش یافت.

در ایالات متحده، مواد غذایی حدود 10 درصد از سبد محاسبه تورم را تشکیل می دهد اما در کشورهای در حال توسعه مانند هند و پاکستان تقریبا نیمی از ورودی ها را برای محاسبه تشکیل می دهد.

از آنجا که می دانیم آمریکایی ها بر سر هر چیزی شورش می کنند، اگر از خود می پرسید که چه عواملی باعث شورش در بقیه جهان می شود به طور قطع کمبود غذا یکی از این عوامل است.

پایان/